Ratownictwo taktyczne – w jaki sposób nowoczesne trenażery mogą wspierać medyków pola walki w treningu procedur ratunkowych?
W celu utworzenia konkretnych wytycznych, uwzględniających charakterystyczny sposób działania na polu walki, opracowano w 1996 roku standard TCCC (Tactical Combat Casualty Care), który standaryzuje procedury ratownictwa taktycznego. Kładzie on główny nacisk m.in. na praktyczną naukę zakładania opasek uciskowych (staz taktycznych) i posługiwania się opatrunkami hemostatycznymi, nakłuwania opłucnej w celu odbarczenia odmy opłucnowej, udrożniania dróg oddechowych oraz przeprowadzania resuscytacji płynowej. W szkoleniach wojskowych
z powodzeniem wykorzystuje się różnego rodzaju trenażery, które doskonale symulują obrażenia odniesione na polu walki. Wzmacniają one nie tylko konkretne umiejętności manualne, ale także pomagają wypracować właściwe reakcje na specyficzne sytuacje występujące podczas konfliktów zbrojnych lub ataków terrorystycznych.
Czym ratownictwo na polu walki różni się od ratownictwa w służbach cywilnych?
Ochrona siebie i innych przed odniesieniem różnego rodzaju obrażeń oraz ratowanie poszkodowanych przy jednoczesnym umożliwieniu pozostałym żołnierzom dalszego wykonywania misji to podstawowe cele ratowników na polu walki. To wyjątkowe trudne zadanie, ponieważ ma miejsce w warunkach naprawdę ekstremalnych. Olbrzymia presja, trudne warunki terenowe, nieprzewidywalna pogoda, ciemność, intensywny ostrzał i nieustające ryzyko poniesienia różnego rodzaju obrażeń oraz ograniczony dostęp do sprzętu medycznego i pomocy pozostałych żołnierzy – to wszystko czyni z medyków pola walki prawdziwych superbohaterów.
Opieka nad poszkodowanymi na polu walki, zgodnie z wytycznymi , opiera się na realizacji trzech podstawowych zadań:
- Udzieleniu pomocy poszkodowanemu.
- Zapobieganiu zwiększenia liczby rannych.
- Wykonaniu powierzonego zadania taktycznego.
Zgodnie z wytycznymi TCCC, każdy żołnierz uczy się samoratownictwa oraz udzielania pomocy pozostałym. Szkolenia z zakresu ratownictwa taktycznego obejmują trening działania w obliczu trzech głównych przyczyn śmierci na polu walki: masywnego krwotoku, odmy opłucnowej oraz niedrożności dróg oddechowych.
Opaska uciskowa oraz opatrunki hemostatyczne stanowią podstawowe wyposażenie medyczne żołnierza, dlatego nauka ich prawidłowego wykorzystywania jest niezwykle istotna. Możliwość korzystania z nowoczesnych trenażerów medycznych pozwala na wprowadzenie standaryzacji szkoleń i zwiększa skuteczność działań podejmowanych bezpośrednio na polu walki.
Najczęstsze obrażenia, z którymi możemy spotkać się na polu walki
Do najczęstszych obrażeń, z którymi możemy spotkać się na polu walki, należą:
- obrażenia powybuchowe,
- rany postrzałowe z broni palnej,
- poparzenia ciała,
- zmiażdżenia i złamania,
- amputacje kończyn,
- urazy wielonarządowe.
Zgodnie z wytycznymi TCCC, personel medyczny na polu walki powinien doskonale znać procedury związane z:
- tamowaniem krwotoków zewnętrznych przy pomocy opaski uciskowej lub woundpackingu,
- założeniem dostępów dożylnych bądź doszpikowych,
- ratunkowym nakłuciem opłucnej w celu odbarczenia odmy,
- udrożnieniem dróg oddechowych przy pomocy rurki ustno-gardłowej, rurki nosowo-gardłowej, maski krtaniowej i intubacji dotchawicznej,
- chirurgicznym udrożnieniem dróg oddechowych (konikotomia, konikopunkcja)
- resuscytacją płynową,
- prowadzeniem oddechu zastępczego,
- leczeniem bólu,
- zapobieganiem hipotermii,
- ewakuacją medyczną.
To właśnie na znajomości tych procedur bazuje obecnie obowiązujący system szkoleń z zakresu ratownictwa taktycznego. W każdym z tych aspektów niezwykle pomocne okazują się nowoczesne trenażery medyczne imitujące krwawiące rany, amputowane kończyny lub niedrożną krtań.
W jaki sposób nowoczesne trenażery wspierają szkolenia medyków ratujących ludzkie życie na polu walki?
Trenażery medyczne pozwalają wyrobić w sobie niezbędne umiejętności manualne w komfortowych i bezpiecznych warunkach sali szkoleniowej. Jednak w nauce ratownictwa wojskowego istotną rolę przykłada się także do szkoleń przeprowadzanych w warunkach symulujących prawdziwe pole walki. Coraz częściej wykorzystywane są trenażery współpracujące z technologią rozszerzonej lub wirtualnej rzeczywistości.
Krwawiące arkusze skóry oraz trenażery wykorzystywane do nauki opatrywania ran i amputowanych kończyn wykonane są z bardzo wytrzymałego silikonu, który idealnie symuluje ludzką skórę i kolejne warstwy tkanek wewnętrznych. Dzięki nim uczestnicy szkolenia zyskują konkretne zdolności manualne, ale także mogą obyć się z widokiem krwi i rozległych ran. Wyposażone są w mechanizmy uwalniania krwi pod ciśnieniem zgodnym z poszczególnymi fazami wstrząsu hipowolemicznego. Choć są kompaktowe, w pełni oddają realny ciężar ludzkiego ciała.
Z kolei trenażery do nauki udrażniania dróg oddechowych zbudowane są w taki sposób, by w pełni oddawać geometrię struktur anatomicznych kości gnykowej, wzniosłości krtaniowej, otworu
w miejscu więzadła pierścieniowo-tarczowego oraz otworu tchawicy.
